Esti añu el primeru de mayu incluyó una revindicación ante l’ambiente belicista imperante: el pueblu asturianu nun quier ser carne de cañón en guerres imperialistes, “la nuesa guerra ye la de clases”
Dende ellí, alrodiu de 5.000 participantes empobinaron fasta’l Náuticu, xuniendo nes conseñes glayaes nel camín toles revindicaciones n’activu anguañu, non solo asturianes, dando siempres voz al carecimientu del pueblu palestín.
El fin de la precariedá llaboral ya’l desemplegu y la llamada a la llucha de la clas obrera nes cais foron los principales exes de los llemes y pancartes, xunto cola y denuncia de dellos procesos llaborales y contra l’acción sindical abiertos. Na intervención final, nel Nauticu, remembráronse dellos de los conflictos llaborales n’Asturies: Alsa, Arco, Mecalux-Esmena, el SAD, Emasa, Alimerka, Saint Gobain, Imasa-Modultec, trabayaores de la sanidá y profesoráu… una llista endemasiao llarga y qu’afeuta a endemasiaes persones pa que nun tea rempuesta. Tamién se recalcó un fechu importante, defender ca puestu de trabayu, si, pero recordar tamién que güei, n’Asturies, trabayar nun te garantiza salir de probe y perder el trabayu garantiza quedar na esclusión social. Por tou ello, insistieron, la rempuesta tien que tar na cai, reclamando y defendiendo ca drechu.
Entantu, per Llangréu, trescurría el manifestamientu convocáu polos grandes sindicatos, los mesmos que firmaron les condiciones que se carecen, permiten la precariedá y roblen ensin sonroxu EREs, dispidos y recortes.
Nel Dos Santos
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.