Un añu más, al traviés de la plataforma d’ociu y turismu VerAsturies, los conceyos con encantu d’Asturies van tener el so espaciu físicu na 67 Feria Internacional de Muestres d’Asturies.

Va ser nel pabellón 3-4, concretamente nel Stand 56. Ellí, más de diez conceyos van tar abellugaos p’amosar la so bayura cultural, etnográfica, turística… nun espaciu que ye’l meyor espeyu pa causar interés al visitante. Estos son los conceyos con encantu nesta edición nueva de la FIDMA. 

Grau

Grau ye tierra d’encruz de caminos. Nesti conceyu confluyen y diverxen dos de los itinerarios culturales y víes de comunicación más importantes de la hestoria europea: el Camín de Santiago Primitivu y el Camín Real de la Mesa, antigua calzada romana. La so naturaleza d’encruciada confirió al territoriu y a la so xente un calter abiertu, cosmopolita, y hospitalariu. Si a esta circunstancia xunimos la fertilidá d’unes vegues alimentaes pol agua del Cubia y del Nalón, llogra como resultáu non solo una güerta de primer calidá sinón una cultura comercial que se traduz nun importante mercáu dominical, un comerciu llocal mui profesional y unes llambionaes de factura dafechu moscona. La so villa y capital caltién exemplos arquitectónicos de gran valir dende la etapa medieval hasta los nuesos díes, arquitectura indiana incluyida. Un conceyu que paga la pena visitar en cualesquier época del añu, pero sobre manera en cualesquier de les dos Flores que celebren.

Noreña

El conceyu más pequeñu d’Asturies, Noreña, ye una tierra próspera abellugada nel corazón de Siero, mui famosa poles sos industries cárniques y chacineres, que la faen acreedora d’una gastronomía única y d’escelente calidá, venceyada especialmente a los derivaos del gochu. Amás, esti animal ye respetáu ya idolatráu nesti conceyu hasta tal puntu que cunta col so propiu y graciosu monumentu nel corazón de la villa condal, que ye como se conoz a la capital del conceyu. Les fiestes gastronómiques tienen como base, por exemplu, los callos -que constitúi’l gran referente gastronómicu d’esta villa-, asina como l’adobu, la fabada o’l sabadiegu, embutíu típicu noreñense que cunta inclusive cola so propia Orde. Paga la pena tamién dar un paséu pel cascu históricu de la villa, que nos tresllada a un pasáu noble de palacios y cases principales. Que’l so tamañu nun t’engañe, Noreña escuende munches ayalgues.

Valles del Osu

Asitiáu na zona central d’Asturies, los Valles del Osu conformen tou un espectáculu de valles, escobios, montes, praos y mayaes ente los 100 y los 2.400 metros d’altitú onde’l tiempu paez detenese pa face-y un espaciu a les últimes poblaciones del osu pardu, qu’esfruten de la llibertá y la complicidá que-yos brinda la naturaleza d’esti apartáu llugar. Conocíu como los Valles del Osu, esti territoriu ta formáu polos Conceyos de Proaza, Quirós, Santu Adrianu y Teberga. Ellí podrás conocer enclaves tan únicos como’l Parque Natural de Les Ubiñes, l’Altu Valle de Quirós o la famosa Sienda del Osu. Somórguiate nos Valles del Osu y conoz la naturaleza del osu pardu.

Taramundi

Taramundi ye como un gran parque temáticu al campu onde l’agua y el fierro son los protagonistes. Un parque temáticu onde nun esisten les distancies y too ta mui cerca, y onde los museos tán vivos y herieden la hestoria, los vezos y la cultura de sieglos. Ente los munchos intereses qu’atesora la villa de Taramundi ta la del arte de la cuchillería, que la convierten nún de los llugares más famosos del mundu poles sos navayes artesanes. Esta tradición vien de munchu tiempu atrás, anque ye a finales del sieglu XIX cuando’l comerciu de la cuchillería empieza a ser relevante. Lo cierto ye qu’esta actividá llega hasta los nuesos díes, y va llegar tamién hasta los tuyos cuando apuertes a esi gran taller artesanu que ye la Cuchillería de Taramundi. ¡Taramundi espera la to visita!

Ponga

Ponga, declaráu Parque Natural y Reserva de la Biosfera, ye un paraísu pal turismu activu. A la gran bayura d’opciones pa facer senderismu, en llugares como’l fayedal de Peloño, ha sumase la posibilidá d’esfrutar les agües braves y practicar rafting o barranquismu nos cañones de Vibuli y Carangres. Si lo que preferimos ye l’arte, el patrimoniu y la etnografía, siempres queda la opción de visitar l’Ecomuséu de Beleñu dedicáu a la madera y allugáu na capital, San Xuan de Beleñu, dir a les ermites de Ventaniella o Arcenorio, al palaciu de Sobrefoz, al Señoriu de Cazu o a les aldegues de Tarañes o Viegu. Ponga atropa tolo que necesites pa esfrutar del territoriu. 

Les Regueres

Ta nel centru d’Asturies y mui cerca del mar. L’agua marca la so vida y el so nome, que deriva de la bayura de corrientes que percuerren el so suelu y sosuelu. El ríu Nora dibuxa parte de la so orografía, y esto fai que comparta los sos meandros col vecín conceyu d’Uviéu, y que’l so más importante monumentu prerrománicu, la ilesia de San Pedro de Nora, lleve’l nome d’esti carismáticu ya históricu ríu. Pero Les Regueres tien, amás de prerrománicu, un notable románicu y unu de los sos más señeros exemplos ye la ilesia de Valsera, mesmo qu’unes termes romanes en Valdunu, que son una auténtica maraviya. Les Regueres ye tierra de caminos, de batalles -la de la Independencia, la Guerra Civil- entá queden les buelgues de delles… Namás has visitar visitar esti conceyu pa conocer esto y muncho más.

Carreño

Tierra de marineros revive’l so pasáu y el so presente en xestos y llugares, en fiestes y celebraciones. Destaca’l festival de la sardina y les tradiciones como la Selmana Santa o nes fiestes del Cristu, una de les devociones con más pelegrinos de toa Asturies. Pero Carreño ye muncho más, ye rural con les sos vistoses y coloristes paneres, les sos torres medievales como la de Priendes, les sos munches sableres y miradores, la so tradición conservera, col Muséu de la Conserva en Candás, onde tamién la vocación artística se vive nel so muséu de pintura marinera al aire llibre y nel Muséu Antón d’escultura.

Villayón

Agües y montes son señes d’identidá de Villayón, que tien na Sierra de Carondio una de les guapures paisaxístiques más ideales pa esfrutar de les actividaes na naturaleza. Como los otros conceyos del occidente asturianu, el color que predomina nos sos pueblos y aldegues ye’l negru de la pizarra, material autóctono qu’abonda gracies a que’l períodu xeolóxicu qu’apruz nesta parte d’Asturies ye sobre manera’l Silurianu. Como’l restu de los sos ‘socios’ nel Parque Históricu del Navia, los restos arqueolóxicos castreños y los de túmulos y necrópolis formen parte del so mancomún cultural, que tien tamién nes sos numberoses casones blasonaes un esponente de lo que foi la rellumanza rural al rodiu de la cuenca del Navia.

Alberto Rodríguez

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.