El Festival Intercélticu d’An Oriant (FIL), un eventu que cellebra la cultura celta en tola so diversidá, nun ye namái un espaciu pa la música y l’arte, sinón tamién un escenariu de reivindicación y visibilidá pa les llingües minoritaries y minorizaes de les naciones celtes.

Ún de los fechos más notables del festival ye la presencia del bretón (Brezhoneg), llingua propia de Bretaña, d’aniciu celta. Munches de les carpes y chigres na cortil del festival esiben orgullosamente cartelos qu’anuncien que “pue falase en bretón”, yá que cunten con personal falante nativu. Esti xestu nun ye namás una amuesa d’hospitalidá, sinón una afirmación de la vitalidá de la llingua bretona nun eventu internacional.

Caleyando pela cai principal del festival, onde s’asitien los puestos d’artesanía y cultura, ye imposible nun se decatar de la constante presencia de dos stands que ca añu tienen un papel bultable: el puestu de llingua y cultura bretones y el de la Xunificación de la Bretaña. Esti postreru reconozse pola so campaña en favor de reclamar Nantes comu parte histórica y cultural de Bretaña, sorrayando la importancia de la xunidá llingüística y cultural del país. Dambos stands nun solo ufierten información y actividaes, sinón que tamién son puntos d’alcuentru p’aquellos enfotaos na preservación y promoción de la llingua y cultura bretones.

El FIL axunta añalmente a les ocho naciones celtes: Isla de Man, Galicia, Asturies, Gales, Cornualles, Bretaña, Escocia ya Irlanda. Toes elles comparten un finxu en común: tienen llingües propies, qu’en munchos casos son minoritaries o tán minorizaes. Esti festival perafítase nun escaparate pa estes llingües, onde nun solo s’escuchen nos cantares y exoresiones artístiques, sinón tamién en conversaciones d’anguañu ente asistentes y artistes. La diversidá llingüística conviértese asina nun pegoyu central del eventu, que refuercia’l sentíu d’identidá y pertenencia ente les distintes naciones celtes.

Demientres les proyecciones de CineFIL, el ciclu de cine del festival, amenóse un interesante alderique llingüísticu. Una de les entrugues recurrentes foi por qué l’asturianu, llingua de Asturies, nun gocia d’un estatus oficial, a diferencia d’otres llingües celtes presentes nel eventu. Esta custión reflexa les lluches qu’entá carecen munches d’estes llingües pa llograr la reconocencia y la proteición que merecen, una tema sensible que resona ente los asistentes, munchos de los cualos pertenecen a comunidaes que tamién lluchen pola visibilidá y la caltenencua de les sos llingües.

El Festival Intercélticu de Lorient amuesa la necesidá ya el valor de respetar y dar visibilidá a les llingües minoritaries. Estes llingües son más que simples ferramientes de comunicación; son espresiones vives de les cultures a les que pertenecen, un venceyu infrayable que xune a les naciones celtes nun eventu multitudinariu que cellebra les sos semeyances y tamién diferencies. Nun eventu de tala magnitú y relevancia internacional, la diversidá llingüística nun solo celébrase, sinón que se reafita comu un finxu del interceltismu que Lorient representa.

L’aise Breizh!

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.